13 kwietnia 2016 r.

Witaj, poszarzałe niebo ubrało niebieską sukienkę.

CZYTAJ 

Nade mną pojaśniało.
Ciekawe świata słońce zagląda zza chmur.
Po "moim" niebie leniwie przesuwają się utrudzone chmury.
Niosą w sobie tyle wilgoci.

Mój ogród tonie cały w kwiatach,
podrosła trawa,
a drzewa obsypały się białym i różowym kwieciem.
Wokół mnie urosło PIĘKNO!

Z radością sławcie Boga wszystkie ziemie,
opiewajcie chwałę Jego imienia,
cześć Mu chwalebną oddajcie,
Powiedzcie Bogu: „Jak zadziwiające są Twe dzieła!

Niechaj Cię wielbi cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie,
niech twoje imię opiewa”.
Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga:
zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi!

Wielbij ze mną Pana
w zielonym źdźble trawy,
w kałuży po ostatnim deszczu,
we wspomnieniu tęczy,
w blasku słonecznych promieni,
w szybującym ptaku,
w kołyszącej się gałęzi.
Wielbij w cichych krokach wiosny!

Powiedziałem wam jednak: 
Widzieliście Mnie,
a przecież nie wierzycie.
Uwierz!

Nasyć się PIĘKNEM.
Uwierz w Zmartwychwstanie!

Pamiętasz?
Jezus powiedział do ludu: 
Jam jest chleb życia. 
Kto do Mnie przychodzi,
nie będzie łaknął; 
a kto we Mnie wierzy,
nigdy pragnąć nie będzie.

Moje Słowo na DZIŚ to bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. Amen