16 kwietnia 2016 r.

Witaj, nurkuję w błękicie.

CZYTAJ 

Zanurzam się w niebiosach, aż po same uszy.
Przesuwam wzrokiem chmury,
i kołyszę przelatujące ptaki.
Białe obłoki pełne wdzięku płyną
aż po horyzont.
Piękne jest to "moje" niebo!
A Ty, patrzyłeś na swoje?

W ogrodzie tyle cudów!

Mlecze rozpychają się łokciami,
a ich rozczochrane kędziory żółcą się w trawie!
Tulipany otwierają kielichy na powitanie.
A trawa?
Trawa gramoli się z mozołem, 
byle wyżej.
Jutro pójdzie do fryzjera, to pewne!
Tylko...nikt nie ma jej odwagi tego powiedzieć.

Uwielbiam Cię Panie

zachwytem, wdzięcznością,
łagodnością, cierpliwością,
i gościnnością mojego OGRODU.
Uwielbiam jego pięknem.

Cóż oddam, Panie, za Twe wszystkie dary?

Czym się Panu odpłacę
za wszystko, co mi wyświadczył?
Podniosę kielich zbawienia
i wezwę imienia Pana.

Duch daje życie; 
ciało na nic się nie przyda. 
Słowa, które Ja wam powiedziałem, 
są duchem i są życiem. 
Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą.

Wierzysz?

Panie, do kogóż pójdziemy? 
Ty masz słowa życia wiecznego. 
A myśmy uwierzyli i poznali, 
że Ty jesteś Świętym Boga.

Moje Słowo na DZIŚ Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem, Ty masz słowa życia wiecznego.Amen.